Znajdująca się na Wattpadzie (choć mam nadzieję, że będę miała kiedyś przyjemność ustawić na jednym z przepastnych regałów prywatnej biblioteczki egzemplarz papierowy) powieść Adama Ciesielskiego okazała się tak porywająca, że niejako poza kolejnością postanowiłam przeczytać jej drugi tom. Tym razem Autor przygotował dla czytelników 85 stron treści ubarwionej wizualizacjami. Ujmując rzecz najszczerzej i najkrócej jak potrafię, doprawdy nie wiem, w jaki sposób młody Pisarz potrafi przekazać tak wiele kwestii przy tak niewielkiej objętości. Myślę, że jest to kwestią obiecującego talentu oraz finezji, którą powinien cechować się każdy twórca narracji fantastycznych, utrzymanych w niepokojącej konwencji horroru. A “Szach i krew II” łączy te gatunki w godny podziwu sposób. Bywa nieco strasznie, jest trochę magicznie - choć w mojej opinii to przede wszystkim opowieść o wykluczeniu i sporej dozie niezłomności. W tym tomie narracja skupia się bowiem na walce z własnym alter ego a przy okazji pokazuje ważne strony głównej bohaterki, które wcześniej zostały tylko zarysowane. Katie, w połowie wilczyca, w drugiej człowiek, choć nie jest już sama w wojnie przeciwko wszystkiemu i wszystkim, wciąż pozostaje przede wszystkim upartą “Zosią Samosią”, co uwypukla się w każdym z jej poczynań. Przez to odczuwam z nią jeszcze większą łączność niż wcześniej - i myślę, iż spora liczba odbiorców będzie miała podobnie. To jeden z tych charakterów, jakie zawsze stawiają siebie na szarym końcu, jeśli w ogóle zdążą to uczynić. Cierpią na samotność, nawet stojąc w samym środku tłumu. Nie potrafią odpuszczać i muszą stoczyć batalię z wewnętrznym głosem (lub kilkoma), nim komukolwiek zaufają. Może dlatego, że w przeszłości sparzyli się o raz za dużo. Ile czasu da się jednak nosić cały ciężar świata na swoich ramionach? Wszak jednoosobowa armia nie uczyni krucjaty zwycięską... 

Książkę przeczytasz tutaj: https://www.wattpad.com/story/397327235-szach-i-krew-ii ❤!